Persoonlijke visie op leven lang leren

Verpleegkundig leiderschap was voor mij een vreemd begrip aan het begin van dit studiejaar. Wat houdt dit in? Voor mij betekend verpleegkundig leiderschap het waarborgen van kwaliteit van zorg waarbij de verpleegkundige een voorbeeldfunctie heeft, samenwerken met andere disciplines en eigen bevoegd- en bekwaamheid in acht nemen. 

Belangrijk in de zorg zijn toch zeker wel de ontwikkelingen; nieuwe onderzoeken die leiden tot nieuwe protocollen, nieuwe werkwijzen, vernieuwde en betere zorg leveren, iedere keer opnieuw. Dit trekt mij heel erg; niet iets aannemen maar blijven afvragen waarom? Waarom doen we het op deze manier? Kan het beter? Kan het efficiënter? Kan het met minder ongemak voor de patiënt? Het is dus ontzettend belangrijk om te blijven leren om de beste kwaliteit van zorg te leveren en om jezelf te blijven ontwikkelen. Niet alleen binnen de studie leren, maar juist ook van de ervaringen in de praktijk en de dingen die je hierin opmerkt of die de patiënt of zijn omgeving aangeven. Niet leren voor even, maar een leven lang leren. 

Mijn toekomstig vakgebied.. Mijn droombaan is kinderverpleegkundige. De setting waarin ik dit beroep wil uitvoeren, daar ben ik nog niet over uit maar mijn voorkeur ligt bij een zorghuis/verpleegkundig kinderdagverblijf. Dit beroep trekt mij erg aan omdat ik een grote liefde heb voor de positiviteit, de doorzettingskracht, het enthousiasme en het speelse van kinderen. Ik wil een luisterend oor zijn voor ouders, ze gerust stellen en ontlasten. De zorg niet overnemen maar een team vormen met de ouder; samen komen tot oplossingen en kijken naar mogelijkheden. Voor het kind wil ik het kind zijn op prioriteit één behouden. Ondanks het ziek zijn zoveel mogelijk een 'normaal' kinderleven kunnen leiden, is waar ik aan wil bijdragen. 

Recente ontwikkelingen en trends

De zorg voor het kind ontwikkelt zich bijna even hard als het kind zelf. De zorg is natuurlijk altijd in ontwikkeling. Door ontwikkelingen in de (kinder)zorg kunnen dingen makkelijker, veiliger, minder vervelend of met betere resultaten. In het verdrag inzake de rechten van het kind staat;

‘Ieder kind – ziek of gezond – heeft recht om zich te ontwikkelen en te vermaken. Ondanks dat het kind ziek is, wil het kind blijven spelen, ontdekken, beleven en groeien als mens. Goede kindgerichte zorg besteedt hier aandacht aan.’

Met behulp van ontwikkelingen en innovaties, kan het kind zich meer richten op het kind zijn en minder op de ziekte (MKS programma, z.d.).

Het Medische Kindzorgsysteem (MKS)

Steeds meer partijen die betrokken zijn bij de zorg voor een ziek kind werken met het MKS.  'Het MKS is een systematiek voor het indiceren, organiseren en uitvoeren van verpleegkundige zorg buiten het ziekenhuis voor kinderen en jongeren (0 t/m 17 jaar) met een somatische (lichamelijke) aandoening die onder de eindverantwoordelijkheid staan van een kinderarts of een andere medisch specialist.' Het MKS is gebaseerd op de rechten van het kind. Het MKS omvat vier fasen; de verwijsboom, de hulpbehoeftescan, het overkoepelend zorgplan en de beslisboom. Hierin gaat het voor een groot deel over de overdracht van de zorg binnen het ziekenhuis naar huis, een verpleegkundig kinderdagverblijf of een verpleegkundig zorghuis voor kinderen. Het helpt bij de keuze en maakt het voor de ouders makkelijk om extra zorg zoals een zorgcoach in te zetten. Ook zorgt het ervoor dat ouders de zorg voor hun kind overzichtelijk hebben. http://www.hetmedischekindzorgsysteem.nl/mks-programma/waarom-mks 

Mijn persoonlijke visie hierop is dat wij als (kinder)verpleegkundigen zoveel mogelijk met het MKS moeten gaan werken omdat dit systematisch is waardoor er geen stappen in het proces van ziekenhuis naar thuis/zorghuis kunnen worden vergeten of overgeslagen. Ook is het voor de ouders hierdoor geen zoektocht meer naar hoe en wat en waar, maar kunnen zij op één plek alles omtrent de zorg van hun kind vinden. Ouders van zieke kinderen hebben het al zwaar genoeg en dit stukje ontlasting wat we ze kunnen bieden vind ik dus erg belangrijk (MKS programma, z.d.).

Pallieterburght

 Mijn droombaan zou ik toch heel erg graag vervullen bij Pallieterburght; een kleinschalige kinderzorginstelling in Capelle met een verpleegkundig kinderzorghuis en een verpleegkundig kinderdagverblijf. Hier wordt er zorg geleverd aan chronische en/of ernstige zieke kinderen in de leeftijd van 0/16 waarbij continu verpleegkundig toezicht nodig is. Ook voor het tijdelijk ontlasten van ouders van zieke kinderen wordt er zorg geleverd. Mogelijkheden binnen het zorghuis zijn;

• (Kort)Logeren (ter ontlasting van de thuissituatie);
• Tijdelijk wonen (paar dagen per week tot een week);
• Tijdelijk wonen voor enkele weken;
• Palliatief terminale zorg

Dit past erg binnen het nieuwe zorgstelsel waarbij patiënten zo kort mogelijk in het ziekenhuis verblijven. Hierna kunnen kinderen door naar het kinderzorghuis of naar de thuissituatie. Hierbij is regelmatige ontlasting van de thuissituatie erg belangrijk om overbelasting van ouders te voorkomen.

De visie van Pallieterburght luidt;

'Binnen Pallieterburght willen wij een plek creeëren voor kinderen die meerwaarde geeft aan het kind ondanks zijn ziekte en/of beperking. Zodat de kinderen kunnen genieten, spelen en ontwikkelen binnen een huiselijke en warme omgeving. Dit organiseren wij met een enthousiast team van professionals en vrijwilligers.'

Deze visie komt heel erg overeen met mijn visie. Ik vind het ontzettend belangrijk dat een kind nog kind kan zijn ondanks de ziekte/beperking en dat een kind wanneer het niet thuis kan verblijven in ieder geval in een kindvriendelijke, huiselijke en warme omgeving verblijft waar de ouders zoveel als mogelijk betrokken zijn. Daarnaast vind ik het heel goed dat er wordt samengewerkt tussen professionals en vrijwilligers maar natuurlijk ook met mantelzorgers/ouders (Enver, z.d.).

Verpleegkundig leiderschap

Het begrip 'Leven Lang Leren' is een centraal begrip voor de verpleegkundige in opleiding. Dit begrip zal ook meegenomen worden in het werkveld en hier blijven hangen; het is niet meer van deze tijd om na de opleiding te stoppen met leren. Bijscholen, klinische lessen, workshops, vernieuwde protocollen en ga zo maar door. Na de opleiding sta je als verpleegkundige BIG geregistreerd; dit betekent dat je erkent wordt in jouw beroep en de juiste opleiding hebt gevold en het zorgt er daarnaast voor dat je een beschermde beroepstitel hebt (CIBG, z.d.). Om deze registratie te behouden moet je wel werkzaam blijven als verpleegkundige, anders zal de registratie vervallen. Daarnaast moeten de verpleegtechnische handelingen ieder jaar worden bijgehouden met oefeningen en toetsingen om bekwaam te blijven en bij te blijven met de veranderingen in protocollen. 

Door scholing kunnen verpleegkundigen bijblijven in hun baan en de veranderingen daarin, gezien de maatschappij steeds ingewikkelder wordt en er ook steeds meer technologie bij komt kijken. Dit kan door leren op de werkplek of daarbuiten door middel van opleiding, cursus of bijscholing. Het leven lang leren is een dusdanig belangrijk onderwerp dat de Rijksoverheid er interventies bij heeft opgesteld. Enkele voorbeelden van interventies zijn;

- makkelijker maken om een opleiding deeltijd te volgen tijdens het werken

- duurzame inzetbaarheid

- er is een levenlanglerenkridiet voor mensen tot 55 jaar die recht geen hebben op studiefinanciering

- startersbeursregeling om starters ervaring op werkplek te laten opdoen (Rijksoverheid, 2019)

Kwaliteiten en tekortkomingen

Uit de competentietest op 123test.nl kwamen als belangrijkste competenties naar voren 'betrokken' en 'bescheiden' (123test, 2019). Ik heb voor deze test gekomen omdat hij erg overzichtelijk is en vooral dat je direct de uitkomst ziet. Om deze kwaliteiten en de bijbehorende zwakten te analyseren, heb ik ze hieronder uitgewerkt in het kernkwadrant van Daniël Ofman. In dit analysemodel komt de valkuil bij de kwaliteit naar boven, je allergie en je uitdaging. Deze heb ik gekozen omdat deze een goed inzicht geeft in dat het hebben van een goede kwaliteit goede en mindere kanten kent; als je er in doorslaat wordt het een valkuil (Mulder, 2019).

Kernkwadrant

 Kwaliteit;                          Valkuil;

  Betrokken                           Dwepen

      Allergie;                             Uitdaging;

         Onverschillig                      Beschouwen

Voor mijn toekomstig vakgebied betekent dit dat ik moet uitkijken dat ik niet te betrokken wordt waardoor ik enkel nog het goede van iemand zie. Het is een uitdaging in mijn vak om heel goed naar een situatie te kijken zonder te betrokken te zijn waardoor ik kan beschouwen; van verschillende kanten kan kijken en kan argumenteren. Ik zal moeite hebben met collega’s of patiënten die onverschillig zijn.

Kernkwadrant

 Kwaliteit;                         Valkuil;

        Bescheiden                       Onzichtbaar

      Allergie;                            Uitdaging;

    Arrogant                           Profileren

Dit betekent in mijn toekomstig vak dat ik moet oppassen dat ik niet onzichtbaar wordt en mijn ideeën wel voldoende onder de aandacht breng. Ik heb moeite met collega’s of patiënten die arrogant zijn, hier moet ik mee leren omgaan omdat ik dit type mensen altijd zal blijven tegenkomen. Mijn uitdaging is om te profileren; een uitgesproken mening erop nahouden en de aandacht op mezelf vestigen. Dit is een ontwikkelproces waarin ik moet blijven leren.

Workshops en externe activiteiten

Intern: Workshop wondzorg

Voorafgaand aan deze cursus vond ik het moeilijk om een wond te beoordelen. Ik vroeg mij altijd af waarom er werd gekozen voor bepaald wondmateriaal en op basis waarvan dit gebeurde. Ik wist weinig van wondzorg af, hoewel mijn kwaliteit 'bescheiden' hierin misschien ook wel wat toesloeg. Ook mijn verantwoordelijkheidsgevoel vanuit mijn betrokkenheid speelt een rol in de keuze voor deze workshop.Tijdens de cursus kon ik oefenen met het beoordelen van verschillende wonden en heb ik een wondbehandelplan opgesteld. Ik weet nu hoe de keuze van wondmateriaal in zijn werk gaat. In de zorg voor kinderen zal ik ook met regelmaat wonden tegenkomen. Hierbij wil ik de focus leggen op het gerust stellen van het kind. Ik vind het belangrijk om als verpleegkundige kennis te hebben over het gebruik van wondmateriaal en hiermee rekening te houden met de kosten hiervan voor de belangen van de organisatie maar vooral ook bij te blijven leren over nieuwe middelen. 

Intern: Workshop farmacotherapie

Ondanks de opgedane kennis tijdens lessen over verschillende soorten medicatie, het aftoetsen van medicatie en het geven van medicatie in de praktijk, voelde ik mij niet volledig bekwaam (bescheidenheid is dan wel mijn kwaliteit maar zit ook wel eens in de weg). Ik wilde meer weten over waar je nou op moet letten bij het geven van medicatie en hoe medicatie werkt. Door in deze cursus te oefenen met het verband leggen tussen bepaalde klachten, diagnoses en medicatie heb ik hier nu meer inzicht in. Het is belangrijk om als verpleegkundige de link tussen bepaalde klachten en medicatie te kunnen leggen en problemen hierin te signaleren. Bij het verpleegkundig leiderschap staat het belang van de patiënt waarbij in dit geval gekeken moet worden naar wat de patiënt wil en wat het beste in zijn leven past, in combinatie met wat het beste is voor behandeling. 

Intern: Workshop kinderverpleegkunde

Dat ik voor deze cursus koos sprak voor mij voor zich; ik wilde meer weten over de zorg voor kinderen.  Vanuit mijn betrokkenheid vind ik het belangrijk om zoveel mogelijk kennis te hebben voordat ik er aan begin. Hoe ziet dit er uit t.o.v. zorg voor een volwassenen, en spreekt het mij aan? Tijdens deze cursus hebben wij een casus uitgewerkt over een jongere. Hierin kwam naar voren dat communicatie met de jongere essentieel is. Ook merkte ik dat deze casus (een jongere van 17 jaar oud) mij minder aansprak dan casuïstiek over jongere kinderen (leeftijd van 0-12). Ik wil mij graag nog meer verdiepen in het vak van de kinderverpleegkundige; de werkzaamheden op verschillende plekken en het medische gedeelte van de zorg voor kinderen. 

Extern: FACT 

Mijn werkbegeleider op mijn stage werkt 1 dag in de week voor het FACT team in Sliedrecht van Yulius. Ik wilde mij graag verdiepen in de werkzaamheden van het FACT en het verschil zien tussen psychiatrie binnen de kliniek en daarbuiten. Ik ben 2 dagen mee gaan lopen met mijn werkbegeleider. Hierin wilde ik ook oefenen met het geven van Depots, intramusculair injecteren dus. Ik heb dit heel veel kunnen oefenen en kreeg hierop feedback. De 2e meeloopdag ging aanzienlijk beter waardoor ik met een ruime voldoende het injecteren heb afgerond. Daarnaast ben ik aanwezig geweest bij de bordbespreking; hierbij wordt met het hele team de bijzonderheden besproken omtrent cliënten in crisis. Ik vond het goed om de samenwerking hierbij te zien, en zou deze manier van bespreken als verpleegkundige vaker willen inzetten in de toekomst. Daarnaast kwamen er in de ochtend heel wat cliënten die zelfstandig of begeleid wonen hun Depot ophalen. In de middag waren de huisbezoeken bij de cliënten die niet in staat zijn hun Depot in Sliedrecht te komen halen, om welke reden dan ook. Dit vond ik erg leerzaam. Het viel mij op dat veel cliënten een discussie aangaan over het gebruik van medicatie en het willen stoppen of minderen. Mijn werkbegeleider ging hier heel erg goed mee om waar ik veel van heb geleerd, ik zal dit in de toekomst ook zo toepassen. Ook vond ik het bijzonder om te zien hoe een cliënt in een psychose thuis kan wonen en hoe goed iemand soms kan functioneren ondanks zijn psychiatrische toestandsbeeld dit sluit aan bij mijn betrokkenheid maar mijn bescheidenheid kwam ik ook erg tegen. 

Extern:  consultatiebureau 

Vanwege dezelfde reden als dat ik de workshop kinderverpleegkunde koos, wilde ik heel graag meelopen op het consultatiebureau. Ik heb een dag meegelopen met de jeugdverpleegkundige in mijn eigen woonplaats. Allereerst ben ik van half 9 tot 12 meegelopen met het 'spreekuur'. Hier kwamen ouders met kinderen (van 0 tot 4 jaar) voor de vaccinaties van hun kinderen en advies over bijvoorbeeld voeding, slapen etc. De jeugdverpleegkundige geeft tips en voorlichting en bevestiging en doet testjes bij het kind om te kijken naar de ontwikkeling. Ook wordt de groeicurve besproken. Wanneer nodig werd de arts er even bij geroepen om mee te kijken voor advies. Hierna werden met de arts alle casussen en bijzonderheden besproken. Alles werd natuurlijk netjes gerapporteerd. Samen met de jeugdverpleegkundige hebben we het intakegesprek voorbereid voor een pasgeboren baby van 10 dagen oud. Hier zijn we in de middag langs geweest om kennis te maken, een anamnese af te nemen en te vertellen over het consultatiebureau. Ik vond het heel erg leuk en leerzaam, ook om de samenwerking met de arts te zien. Ik ben erg enthousiast geworden en zie mezelf na de opleiding zeker op het consultatiebureau werken. 

Literatuur