Wie ben ik?

Uit de analyse komt naar voren dat ik graag samen werk en zorgzaam ben. In de visie van CJG laat zien dat het belangrijk is om gebruik te maken van een professioneel netwerk om opvoeders en jeugdigen hun eigen kracht en netwerk te mobiliseren. Doordat ik kan samen werken met anderen leg, onstaat er redelijk makkelijk een professioneel netwerk ten behoeve van cliënten. Ook ben Behupzaamheid vindt plaats door een netwerk te creeëren en vanuit daar verder zorg te verlenen.

Door een enthousiaste houding te hebben tijdens werkzaamheden voer ik de taken als toekomstig verpleegkundige beter uit dan er sprake is van een ongeïnteresseerde houding. Mijn enthousiasme voor de opleiding laat ik zien door mijn best te doen voor mijn studie en op mijn stages. Doordat ik nieuwsgierig ben naar de kleine details in een situatie heb ik soms een redelijk traag werktempo. In geen enkel vakgebied is het een pluspunt als je te lang in een situatie blijft hangen, doordat je dan inefficiënt te werk gaat. Hier wil ik dan ook nog in groeien door veel werkervaring op te doen en op deze manier sneller te leren werken. Tevens kan ik de structuur verliezen in een situatie doordat ik te breed kijk, waardoor ik soms niet heel kritisch meer kan redeneren. Structuur en kritisch denken zijn wel belangrijke eigenschappen die een verpleegkundige moet hebben tijdens het uitvoeren van werkzaamheden. 

 

Doordat ik enthousiast ben om nieuwe ontwikkelingen en kennis te leren, pas ik wel in het plaatje dat is gevormd door het CJG in hun visie. Het CJG streeft naar het nauwlettend in de gaten houden van maatschappelijke ontwikkelingen. Door mijn interesse hierin vergroot ik een zwakte, namelijk mijn kennistekort op vele gebieden in de gezondheidszorg. Mijn kennistekort zal door veel werkervaring en het nieuwsgierig blijven naar nieuwe kennis en dit op te zoeken kunnen verbeteren.

 

In mijn huidige stage in het Maasstad Ziekenhuis is mij opgevallen dat ik soms niet zelfverzekerd bij mijn collega's over kom en te bescheiden ben in wat ik kan en wil doen. Hieraan wil ik werken, omdat ik het belangrijk vind om een verpleegkundige te worden met veel zelfvertrouwen! 

 

Aangezien ik werkervaring heb in de thuiszorg begrijp ik dat elke thuissituatie anders is en dat ieder persoon uniek is met een eigen woonomgeving. Elke zorgvrager die in contact komt met het CJG komt zo ook uit hun eigen woonomgevind en hier dient dan ook rekening mee gehouden te worden. Het kennistekort en de niet bestaande werkervaring met kinderen is wel een belemmerende factor. Vele werkgevers hebben de voorkeur voor toekomstige werknemers met werkervaring in de functie waarop zij gesolliciteerd hebben. Dit heb ik helaas niet, waardoor ik een achterstand heb op andere eventuele sollicitanten.

 

Bevordering van deskundigheid door middel van activiteiten

Volgens Lambregts et al. (2015) kan je door onder andere formele leertrajecten en op de werkplek je deskundigheid als verpleegkundige verbeteren en een bijdrage leveren aan de deskundigheid van je collega’s.

 

Op Hogeschool Rotterdam werden drie workshops aangeboden ter bevordering van mijn kennis. Deze workshops kunnen worden gezien als formele leertrajecten. De keuze van de interne workshops kwamen voort uit mijn tweedejaars stage en welke kennis ik miste op het gebied van zorgverlening. De zwakte ‘’kennistekort’’ uit mijn SWOT-analyse was en is nog steeds op veel onderwerpen nog een valkuil voor mij als toekomstig verpleegkundige. Ik wilde mijn kennis verbeteren op de onderwerpen waarin het meeste kennistekort naar voren kwam. Tevens wilde ik kritischer leren kijken naar wonden van mensen en deze op de juiste manier te beoordelen. Vandaar dat ik de volgende onderwerpen heb gevolgd als interne workshops:

 

Kinderverpleegkundige

Deze workshop heeft mij inzicht gegeven over de diverse cliënt groepen waaraan zorg verleend kan worden. Ik wilde nagaan welke verschillende problematiek voor kon komen bij diverse leeftijdsgroepen en hoe deze problemen aangepakt zouden kunnen worden. Met behulp van deze workshop wilde ik nagaan of ik een voorkeur had voor een bepaalde leeftijdsgroep. Bij het CJG krijg je veel te maken met verschillende leeftijdsgroepen en gezinnen. Na het volgen van de workshop heb ik kunnen concluderen dat ik geen voorkeur heb voor een bepaalde leeftijdsgroep of patiëntengroep, maar dat het mij juist een uitdaging lijkt om de problemen bij de diverse groepen op te kunnen lossen en met hen te communiceren.

            Deze workshop heeft bijgedragen aan mijn kennistekort over de functie en taken van een kinderverpleegkundige. Ik heb tijdens de workshop kunnen achterhalen met welke disciplines er wordt samengewerkt in specifieke casussen. De taken van deze disciplines en van de kinderverpleegkundige hebben ik met medestudenten in een werkgroep opgezocht en gepresenteerd. Door het delen van onze gevonden informatie aan andere medestudenten hebben wij niet alleen onze kennis bevorderd, maar ook die van de andere studenten. 

 

De workshop heeft mij voornamelijk inzicht gegeven in de hoeveelheid variatie die in de zorgverlening plaatsvindt bij de verschillende doelgroepen. Bij baby’s komen andere problemen voor dan bij een kind van 17 jaar. Zoals dat het mogelijk is dat een 17-jarige een drankprobleem heeft, ondanks dat dit illegaal is in Nederland. Met behulp van een casus heb ik mij hier verder in verdiept door te kijken naar wat er geobserveerd en gesignaleerd kon worden in de desbetreffende casus. Vervolgacties zijn opgesteld naar aanleiding van de observaties uit de casus. Hierdoor kon ik oefenen met klinisch redeneren en heeft dit mijn kennis verbetert. Het klinisch redeneren is een vaardigheid waarin ik nog verder wil groeien. Het uitwerken van de casus heeft bijgedragen aan het leven lange leren, omdat ik ben gegroeid in klinisch redeneren en mijn kennis is verbeterd. Dit is dan ook een onderdeel geweest van mijn professionele ontwikkeling als toekomstig verpleegkundige.

 

Wondzorg

In mijn toekomstige vakgebied streef ik naar zoveel mogelijk communicatie met patiënten en collega's. In sommige werkvelden krijg je ook te maken met wondzorg. Wonden vond ik voorafgaand aan de workshop moeilijk te beoordelen. Door het behandelen van enkele casussen heb ik kunnen oefenen met het beoordelen van wonden en een wondbehandelplan opgesteld met medestudenten. Op deze manier heb ik klinisch kunnen redeneren bij het gebruik van medicatie, het gebruik van specifiek wondmateriaal en de oorzaak en symptomen van een specifieke wond. Dit kan ik in de toekomst gebruiken in de praktijk door bijvoorbeeld als wondverpleegkundige of als regieverpleegkundige te communiceren met het verpleegkundig team en de patiënt over de aanpak van het behandelen van wonden. Hierbij zou ik mijn kennis moeten gebruiken en kan ik veel communiceren met diverse mensen. Deze kennis heeft bijgedragen aan mijn professionele kennis en blijf ik leren. In de toekomst kan ik hier dan ook verder op in gaan en blijf ik mijn leven lang leren. Kinderen kunnen ook wonden oplopen waar wondzorg van een specialist voor nodig is. Het lijkt mij een interessante taak om kinderen gerust te stellen over de wonden die zij hebben. Als verpleegkundige blijf je je kennis ontwikkelen door nieuw beschikbare wondzorgmateriaal en houdt je rekening met de meest bruikbare materialen in de zorgverlening. Volgens Lambregts et al. (2015) wordt er rekening gehouden met de organisatiebelangen door te kijken naar beschikbare middelen en mogelijkheden. Door naar de meest bruikbare wondzorgmaterialen te kijken kan er dus rekening worden gehouden met de belangen van de organisatie waar de verpleegkundige werkzaam is.

           

Farmacologie en medicatieveiligheid

In mijn toekomstige vakgebied is het handig om bepaald gedrag/klachten die patiënten aangeven te ervaren/of geobserveerd wordt door de verpleegkundige te kunnen linken met medicatie die zij gebruiken. Bij voorlichting aan patiënten zal medicatie ook regelmatig voorkomen, zoals bij het GGD en antibiotica bij soa's of vaccinaties. Om voorlichting te geven is het belangrijk om kennis te hebben van wat geneesmiddelen zijn en waar zij voor dienen. Dit heb ik geleerd in de workshop en deze kennis kan ik meenemen in het verlenen van zorg. Aan de hand van het uitwerken met een casus heb ik kunnen oefenen met het leggen van verbanden tussen medicatie en klachten van de patiënt. Dit zal zich in de praktijk ook kunnen voordoen. Bij het CJG is het belangrijk om rekening te houden met het gebruik van antibiotica door zwangere vrouwen, waarover dan ook voorlichting gegeven kan worden. Het geven van voorlichting over het gebruik van medicatie aan de leeftijdsgroepen tot 18 jaar lijkt mij ook interessant, als er bijvoorbeeld sprake is van psychische problematiek. Je hebt verstand nodig van medicatie, psychische aandoeningen en gedrag van deze leeftijdsgroepen om over deze onderwerpen voorlichting te kunnen geven.

            Bij het nemen van leiderschap als verpleegkundige staat het belang van de zorgvrager voorop volgens Lambregts et al. (2015). Zo kan er bij het gebruik van medicatie gekeken worden naar de werking van het medicijn tegenover de ernst van de bijwerkingen die kunnen optreden bij gebruik ervan. Door je kennis van medicatie bij te houden zal dit bijdragen aan een leven lang leren en hierdoor je kennis te vergroten, wordt het makkelijker om te achterhalen of een persoon bijvoorbeeld klachten van een medicijn ervaart.  

 

Naast de interne workshops vanuit Hogeschool Rotterdam heb ik twee buitenschoolse activiteiten uitgevoerd. Deze twee activiteiten wekten mijn interesse door een kennistekort van het ziektebeeld mammacarcinoom. Tevens was ik nieuwsgierig naar de gang van zaken op een polikliniek en vroeg ik mij af in hoeverre dit een sociale functie is.

 

Interactieve kennisoverdracht

Het bijwonen van een interactieve kennisoverdracht met verpleegkundigen en twee mammacare verpleegkundigen heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van mijn kennis op het gebied van procedures en ingrepen rondom een mammacarcinoom. Deze kennisvergaring wekte mijn interesse om mee te kijken op de mammapoli (zie de tweede buitenschoolse activiteit). Met kennis van mammacarcinoom en wat voor verpleegkundige interventies hierbij uitgevoerd worden kon ik de zorg in de praktijk beter uitvoeren voor patiënten met mammacarcinoom. Dit soort kennis verbredende momenten lieten mij ook inzien hoe de zorg eerst was, hoe deze verandert en hoe je als verpleegkundige deze veranderingen moet blijven signaleren. Dit heeft bijgedragen aan mijn leven lang leren. Zo was het eerst het geval dat de Emla pleister door de verpleegkundigen op de afdeling bij patiënten plakten bij een Sentinel Node procedure. Hedendaags krijgen patiënten deze zelf mee om op te plakken. Dit vermindert de werkzaamheden van verpleegkundigen en laat het zorgproces efficiënter verlopen.  Hierin houdt je rekening met de taken van verpleegkundigen en andere disciplines. Op deze wijze heeft het bijgedragen aan mijn eigen ontwikkeling. Het is niet de taak van de verpleegkundige om de Emla pleister te verstrekken aan patiënten. Door hier onderscheid in te maken kan je in de praktijk verpleegkundig leiderschap tonen. 

 

Meelopen op de mammapoli met de mammaverpleegkundige

Door mee te kijken met de werkzaamheden van de mammaverpleegkundige kon ik nagaan of zij veel contact hebben met patiënten en in hoeverre dit plaatsvindt. Naar aanleiding van weinig ervaring en een kennistekort van de werkzaamheden op de mammapoli wilde ik een dag meelopen. Werkzaam zijn op de poli leek mij namelijk een leuke werkplek doordat je op de poli veel uitleg geeft aan patiënten. Op deze manier heb ik de meeloop dag ook ervaren. De functie verpleegkundige op de poli lijkt mij een sociaal beroep en ook een functie waarin je je kennis veel deelt (met patiënten en collega’s) maar ook blijft verbeteren om patiënten de juiste voorlichting te kunnen geven. Door het meelopen op de poli heb ik meer interesse gekregen in deze functie voor een eventuele toekomstige baan. Het werkzaam zijn in een redelijk klein team spreekt mij ook aan door de laagdrempeligheid in het contact met collega’s.

            Door het nemen van leiderschap als verpleegkundige in het achterhalen van de belangen van de patiënten kan je persoonsgerichte zorg leveren. Op de mammapoli werd de operatiewond bekeken, waarvoor de interne workshop wondzorg ook handig voor was wat betreft kennis. Tevens werden er diverse gesprekken gevoerd over hoe de patiënten de procedure/operatie hadden ervaren. Op deze manier kon ik observeren welke vragen belangrijk waren bij het praten over een emotioneel zwaar onderwerp. Ook was er een casus met een mevrouw die enkele klachten had, waarop wel de nodige interventies op in gezet moesten worden. Ik observeerde dat de mammacare verpleegkundige nog na moest gaan op welke manier zij ervoor kon zorgen dat zij onderzocht zou worden met de toestemming van een arts. Zij had dit nog nooit eerder gedaan, waardoor ze dit nog moest leren. Het blijft dan ook een beroep waarbij je je hele leven lang blijft leren, ondanks dat je al een tijd werkzaam bent in je functie. Vanuit mijn zelfassessment is naar voren gekomen dat ik op veel gebieden een kennistekort heb. Dit was ook van toepassing op de werkzaamheden van een verpleegkundige in een polikliniek, waardoor ik graag een dag wilde meelopen op de mammapoli. De mammapoli is een groot onderdeel in mijn stage, aangezien er op mijn stageplek (Vaatchirurgie en Kort Verblijf) veel patiënten met borstkanker zijn opgenomen. Vandaar dat ik het belangrijk vond om te weten welk proces deze patiënten meemaken voordat en nadat zij zijn opgenomen op de verpleegafdeling.  

 

Literatuurlijst

Centrum voor jeugd en gezin Rijnmond. (z.d.). Missie en visie. Geraadpleegd op 17 juni 2019, van https://cjgrijnmond.nl/onze-missie-en-visie/missie-en-visie/        

Lambregts, J., Grotendorst, A., & van Merwijk, C. (2015). Bachelor of Nursing 2020 (1^e druk). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

Toolshero. (z.d.). SWOT analyse. Geraadpleegd op 17 juni 2019, van https://www.toolshero.nl/strategie/swot-analyse/

Visuele Notulen. (z.d.). CJG Rijnmond. Geraadpleegd op 17 juni 2019, van https://visuelenotulen.nl/werk/cjg-rijnmond/